نقره با نماد Ag، در شماره 47 هفتم جدول تناوبی قرار دارد که قوی ترین هدایتگر الکتریکی و گرمایی در میان تمامی عناصر است و به نسبت طلا سخت تر اما انعطاف پذیر و چکش خوار است.
خاصیت انتی باکتریال فلز نقره از دیرباز مورد استفاده در ضدعفونی کردن زخم های حاصل از جنگ ها و یا از ظروف غذای نقره ای برای از بین بردن باکتری و… بوده است که با ظهور انتی بیوتیک ها، استفاده از این فلز روز به روز کمتر شده است.
اما با ظهور علم نانو این فلز توانست اهمیت خود را دوباره بازیابد. با تبدیل نقره به نانو ذرات نقره که باعث افزایش چشمگیر 99 درصدی خاصیت انتی باکتریال این ماده شد، نقره دوباره توانست به چرخه مصرف عمده برگردد و در صنایع و کاربردهای گوناگون به شکل کامپوزیت یا سولو استفاده شود. به طوری که 56 درصد از تولیدات نانو مواد را به خود اختصاص داده است.
همانطور که گفته شد نانو مواد نقره از خاصیت انتی باکتریال بالایی برخورداراند که همین امر باعث استفاده این مواد در مصارفی چون تجهیزات بهداشتی و پزشکی ، در پلاستیک ها و لواز خانگی، صنعت بسته بندی و یا سطوحی که مدام با آنها در تماس هستیم و همچنین موارد متنوع دیگر که در ادامه دقیق تر به آنها خواهیم پرداخت.
در ادامه این مقاله، علاوه بر کاربردهای نانو نقره به روش سنتز و نحوه عملکرد این نوع از مواد خواهیم پرداخت.
در ابتدای امر باید به معنی کلمه “پلیمر” یا معنای فارسی آن “بَسپار” توجه کنیم. این کلمه که از دو بخش یونانی تشکیل شده.قسمت اولیه ان POLYS به معنی بسیار و Meros به معنی ” تکه ” یا “قطعه” است. اتصال این تکه و قطعه های بسیار به یکدیگر، تشکیل درشت مولکولی به اسم پلیمر را می دهند.
برا اساس همین تعریف، پلیمرهای شامل مواد مختلفی مانند پروتئین¬ها (پشم ، ابریشم و چرم…)، سلولزی (پنبه، کتان ، کاغذ و چوب…) میشوند که پلیمرهای طبیعی نامیده میشوند.
اما پلمیرهای مد نظر این مقاله، پلمیرهای دست ساز که ما به اسم پلمیر مصنوعی میشناسیم هستند. اینو نوع از دست بندی که شامل :پلاستیک، لاستیک، چسب، رنگ ها،فوم ها،کامپوزیت… میشنود، منشا کاملا طبیعی دارند و فقط با استخلاف (جایگزین کردن) برخی عوامل آن توسط انسان، به پلیمرهای مصنوعی شناخته شده اند.
برای ادامه مقاله پلمیر و کاربرد و خواص آن کلیک کنید.
برای و مشاوره نانو مواد افزودنی پلیمر کلیک کنید.
نانو مواد به موادی اطلاق میشود که حداقل یکی از ابعاد ماده(طول، عرض، ارتفاع) به اندازه نانومتر( بین 1 تا 100 نانومتر) درآمده باشد.
اما چه اتفاقی در مواد می افتد وقتی که ما حداقل یکی از ابعاد ماده را به اندازه نانومتر کوچک میکنیم؟
برای درک چرایی این اتفاق ما بطور کل با سه مفهوم اساسی سطح، حجم و اتم روبرو هستیم.
در ترکیبات و تغییرات شیمیایی که در نتیجه باعث تغییر خواص ماده میشود، اتفاق از سطح ماده رخ میدهد. به عنوان مثال اکسایش یک الومینوم یا آهن در سطح اتفاق میافتد.
با توجه به تعریف بالا، ما میتوانیم بگوییم که با افزایش سطح یک ماده، دسترسی ما به تغییر و واکنش تعداد اتم ها افزایش میابد. در نتیجه ما میتوانیم با تغییر آرایش این اتم ها خواص ماده را تغییر دهیم و در کاربردهای اگونی از آنها بهره ببریم.
برای ادامه مقاله "نانو مواد" کلیک کنید.
برای و مشاوره نانو مواد کلیکی کنید.
انواع مختلف پلیمر در کاربردهای گوناگون به خودی خود خواص مورد نیاز ما را ندارند. به همین دلیل با ترکیب کردن آنها با مواد بهبود دهنده و یا ترکیب آنها با رنگدانه باعث میشود تا به کاربرد مورد نظرمان دست پیدا کنیم.
بطور ساده مستربچ ترکیبی از پیگمنت ( رنگدانه ) و یا افزودنی های بهینه کننده ، با یک پلیمر ترموپلاستیک (بسپار گرمانرم) است.
مستربچ که به شکل گرانول ( ریزدانه ) هستند، و در اهداف مختلف و در صنایع گوناگون مانند صنعت بسته بندی، تولید لوله و اتصالات سیم کابل، لوازم خانگی و قطعات خودرو و … مورد استفاده قرار میگیرند.
برای مشاهده نسخه کامل مقاله و همینطور و مشاوره در حوزه مستربچ و نانو مواد به لینک های زیر مراجعه کنید.
و مشاوره نانو مواد از شرکت تابان اندیش | tabnano
روش های سنتی ضدعفونی کردن، معمولا بصورت موقت باعث انتی باکتریال شدن سطح میشود و در مواردی به دلیل ترکیبات شیمیایی مضراتی برای محیط زیست دارند. اما روش به کاربرده شده درنانو مواد انتی باکتریال دارای زمانی دائمی و یا به شکل طولانی مدت و همچنین به دلیل استفاده از روش بیوسنتز، محصولی کاملا امن برای محیط زیست استفاده میشود.
عمده مواد استفاده شده در نانو تکنولوژی برای خاصیت انتی باکتریال، استفاده از فلزاتی مانند نقره، طلا، تیتانیوم، مس و روی میباشد که در ادامه به تفصیل هرکدام خواهیم پرداخت.
برای خواندن ادامه مطلب نانو ذرات انتی باکتریال کلیک کنید.
عملکرد آنتیباکتریال و ضد می برخی از نانو مواد و نانو کامپوزیتها در صنایع مختلف، از جمله بخش بستهبندی، شناخته شده و مورد بهره برداری قرار گرفته است. سیستمهای نانوکامپوزیتی آنتی باکتریال در مقایسه با نانوعاملهای آنتیباکتریال، مخصوصا به موجب نسبت سطح به حجم بالاتر و نیز فعالیت (واکنشپذیری) سطحی بهبود یافتهتر، بهطور موثرتری عمل میکنند. ازطرفی این خاصیت باعث میشود که آنها نسبت به همتا های میکرو و ماکرو مقیاس خود، به طور موثرتری قادر به غیرفعال کردن میکرو ارگانیسمها باشند. بهطور معمول نانومواد و نانوکامپوزیتهایی که مورد تست و استفاده قرار گرفته است، شامل یونهای فلزی همچون نقره، مس، طلا، پلاتینیوم؛ اکسیدهای فلزی مانند اکسیدتیتانیوم، اکسید روی، اکسید منیزیم و نانو رسهای آلی اصلاح شده بهعنوان مثال مونت موریلونیت اصلاحیافته با نمکهای آمونیوم نوع چهارم میباشد. بیو پلیمرهای طبیعی(کیتوزان)، عاملهای آنتیباکتریال طبیعی (نیسین، تیمول، آنتیبیوتیکها، ایزوتیوسیانات)، آنزیمها (پروکسیداز، لیزوزیم)، عاملهای آنتیباکتریال مصنوعی و اسیدهای آلی (نمکهای آمونیوم نوع چهارم، اسیدهای پروپانوئیک، اسکوربیک، بنزوئیک) به منظور ایجاد عملکرد آنتیباکتریال مورد استفاده قرار میگیرند.
درباره این سایت