عملکرد آنتی‌باکتریال و ضد می برخی از نانو مواد و نانو کامپوزیت‌ها در صنایع مختلف، از جمله بخش بسته‌بندی، شناخته شده و مورد بهره برداری قرار گرفته است. سیستم‌های نانوکامپوزیتی آنتی باکتریال در مقایسه با نانوعامل‌های آنتی‌باکتریال، مخصوصا به موجب نسبت سطح به حجم بالاتر و نیز فعالیت (واکنش‌پذیری) سطحی بهبود یافته‌تر، به‌طور موثرتری عمل می‌کنند. ازطرفی این خاصیت باعث میشود که آن‌ها نسبت به همتا های میکرو و ماکرو مقیاس خود، به طور موثرتری قادر به غیرفعال کردن میکرو ارگانیسم‌ها باشند. به‌طور معمول نانومواد و نانوکامپوزیت‌هایی که مورد تست و استفاده قرار گرفته است، شامل یون‌های فلزی همچون نقره، مس، طلا، پلاتینیوم؛ اکسیدهای فلزی مانند اکسیدتیتانیوم، اکسید روی، اکسید منیزیم و نانو رس‌های آلی اصلاح شده به‌عنوان مثال مونت موریلونیت اصلاح‌یافته با نمک‌های آمونیوم نوع چهارم میباشد. بیو پلیمرهای طبیعی(کیتوزان)، عامل‌های آنتی‌باکتریال طبیعی (نیسین، تیمول، آنتی‌بیوتیک‌ها، ایزوتیوسیانات)، آنزیم‌ها (پروکسیداز، لیزوزیم)، عامل‌های آنتی‌باکتریال مصنوعی و اسیدهای آلی (نمک‌های آمونیوم نوع چهارم، اسیدهای پروپانوئیک، اسکوربیک، بنزوئیک) به منظور ایجاد عملکرد آنتی‌باکتریال مورد استفاده قرار می‌گیرند.
TABnano نانو ,آنتی‌باکتریال ,مورد ,مواد ,نمک‌های آمونیوم ,عامل‌های آنتی‌باکتریال ,استفاده قرار ,قرار گرفته ,نانو مواد منبع
درباره این سایت